مـــــآه

میدونستی من حوصله‌ام سر میره میرم والس تهران تو رو گوش می‌کنم؟

عودی که خاموش شده و بوش هنوز که هنوزه روشنه... 

دفترچه با عطر عود.. به به .. 

چه ایده جالبی

رویاش که خوش بو

امیدوارم رنگشم خوب باشه

از اون پستا زیاد بذار :) 

وقتی تو بخواهی که بوی عود را از آن استشمام کنی (:

زندگی ما آدم‌ها بوها، رنگ‌ها و مزه‌هایی داره که دوست داریم گاهی با تمام حواس پنج گانه‌مون کیفش رو ببریم. دوست داریم ببینیمش. دوست داریم بشنویمش. دوست داریم لمسش کنیم. بوش کنیم و حتی بچشیمش.

.

همین که می‌بینم چراغ ماه روشنه، خوشحال کننده است. :)

حالا که وبلاگ قبلی رو بستی، حداقل والس تهران و بسوی تو رو اینجا بذار