مسخره تر و خنده دارتر از کلاس های آنلاین, امتحان های آنلاین ؛مخصوصا امتحان هارمونی است:|
بعدترها در مورد این امتحانات در کتاب های تاریخ موسیقیِ دانشگاهی در ایران, خواهند نوشت:
آنها گروهی بودند که امتحانات عملی و هارمونی را در فضای مجازی برگذار میکردند و به دلیل نبود سامانه درست در این زمینه, پاسخ هایشان هرگز ثبت نمی شد و همیشه شاکی بودند.
این عده در کمال ناباوری امتحان های عملی شان را کتبی می نوشتند, اینکه چطور امتحان ساز را کتبی برگذار میکردند؛ هنوز هم در دست بررسی ست و کسی چیزی نمی داند.
بعدها وقتی این چیزها رو بنویسن و بخونن براشون میشه چیزی شبیه قصه‌های مادربزرگ‌ها. قصه‌هایی که برای ما باورش سخت بود. قصه‌ی پری‌ها و جنی‌ها. قصه‌ی پسری که ندیده عاشق دختر پادشاه شد و هفت کشور رو رفت تا به قصر شاهزاده برسه. همین قدر عجیب و غریبه اتفاق‌هایی که داریم تجربه‌اش می‌کنیم.
:)